1386-1390
دوستی مدتش مهم نیست ، دوامش مهمه
دوری و نزدیکیش مهم نیست ، یادش مهمه
دوستان سلام
دوست داشتم تو جشن فارق التحصیلی دور هم جمع بشیم و خاطرات این روزهایی که گذشت را با هم مرور کنیم که به لطف مسولین دانشگاه کنسل شد،خلاصه به این نتیجه رسیدم که حداقل اینجا با هم یه کم گپ بزنیم و هر کس بگه هرچه میخواهد دل تنگش!!
سعی کردم ایمیل اکثر بچه هارو پیدا کنم اما اگر کسی جا مونده به معنای این نیست که فراموش شده به این معناست که ایمیلشو پیدا نکردم....
اگه کسی خواست چیزی بگه میتونه عضو وبلاگ بشه مطلب بفرسته به اسم خودش ثبت میشه و هر کس هر سخنی داره خاطره ایی اگه داره بگه(اینم یه راه ارتباط با بچه هاست...)
خلاصه چهار سال دیگه از برگه های دفتر زندگیمون هم گذشت،یه روزایی بر وفق مرادمون بود یه روزهایی هم نه،اما در کل برا من یکی که خوب بود.خیلی چیزا یاد گرفتم...
یادمه تابستون 86 وقتی برا اولین بار اومدم جنوب و بوشهر همینکه از ماشین اومدم بیرون کلی فحش و بدوبیرا نثار خودم کردم که چرا بوشهر رو انتخاب کردم.وقتی که از ادبیات میرفتم مهندسی تا میتونستم به خودم بد و بیراه گفتم.... اما الان که نگاه میکنم نه تنها اینکه پشیمون نیستم بلکه خوشحال هم هستم چون با آدمایی آشنا شدم که ارزششو داشت.چون دوستانی پیدا کردم که با هیچی عوضشون نمیکنم.برا من همینها کافیه.
بعضیها امسال تموم میشن، بعضیها بدشانسی آوردن سال دیگه تموم میشن،بعضیها خداروشکر میرن برا کارشناسی ارشد،بعضیها دوباره میشینن برا کنکور میخونن(مثل من!!!!)،بعضیها میرن خدمت سربازی،از همه مهمتر بعضیها ازدواج میکنن زن میگرن(خدا به دادشون برسه!!!!!) شوهر میکنن خلاصه هر کسی یه جا میره امیدوارم که هر کس هر جا باشه شاد و موفق باشه.....
دبیرستان که بودیم به دوستام یه جمله رو میگفتم دوست دارم اینجا هم بگم:
""دوست آدم اون نیست که همیشه کنارش باشه،بلکه اونی هست که همیشه به یادش باشه""
ما یه خانواده بودیم پس هیچ کس فکر نکنه که با تموم شدن دانشگاه همه چیز تموم میشه....نه اینجور نیست،نذاریم اونجور بشه.....
بیاین به همدیگه قول بدیم که در آینده هر کسی از ما که به کمکمون نیاز داشت دریغ نکنیم،همه چیز رو پول در نظر نگیریم بیاین قول بدیم در آینده به جای اینکه مهم باشیم مفید باشیم،تو جامعه ما هر کسی به فکر خودشه بیاین ما اینجور نباشیم..... میدونم سخته اما حداقلش میتونیم تلاشمون رو کنیم.
ای دوستانی که فردا انشاالله استاد دانشگاه میشین حواستون باشه در قبال دانشگاهی که تحصیلاتمون رو شروع کردیم و به اینجا رسیدیم وظیفه داریما.فردا نگین چون هوای بوشهر بده،یا دانشگاه پول نمیده و هرچیز دیگه که اکثر استادا به خاطرش اینجا نمیان، منم نمیام اینجا تدریس کنم!!!
دوستان هیچوقت خودتون را دست کم نگیرین....
همیشه یادمون باشه خدایی که اون بالا نشسته هیچوقت فراموشمون نکرده و نمیکنه پس ما هم فراموشش نکنیم وهر چیزی که میخوایم از خودش بخوایم و اگر هم اون چیزی رو که میخواستیم بهمون نداد منتظر باشیم چون که داره بهترین رو برامون آماده میکنه...پس باز خدارو شکر کنیم و منتظر بمونیم....
ضمنا همینجا از تمامی دوستانی که تو این 4سال از بنده حقیر بدی دیدند عذرمیخوام و طلب بخشش دارم....
امیدوارم همیشه و همه جا موفق باشین
به یادتون هستم،به یادم باشید
دوستدارتان- بهنام نوروزی
نظرات شما عزیزان:
خیلی قشنگ بود چون واقعیت بود.دل منم واسه همه خواهربرادرام تنگ میشه.از هرکدومشون یه درس زندگی گرفتم.دوستشون دارم و هیچوقت فراموششون نمیکنم.از همشونم میخوام اگه بدی ازم دیدن حلالم بکنن.اومدن بوشهر به خواهرکوچیکشون یه سر بزنن . شادو موفق باشید.
.: Weblog Themes By Pichak :.
